I'm tired of being me. I'm tired being like this. And why am I like this?
Banyak sangat dugaan melanda. Penat, sangat penat. Nak ignore segala masalah boleh?
Banyak sangat air mata keluar. Boleh tadah jirus pokok tak?
Bila nak jadi optimist macam-macam la nak jadi. Nak jadi pessimist boleh?
Orang kata hidup ini sukar. Memang betul pun kan?
Serabut sangat la kepala ni. Rasa nak balik Malaysia boleh?
Rasa ada masalah anhedonia sudah. Boleh jadi pesakit psychiatry ke?
Masalah terjadi sudah melebihi 2 minggu. Depression ke hah?
Lately rasa tak kuat, lembik, lemau, dan lain-lain. Dah macam biskut masuk angin.
Senang cakap tapi susah nak buat. Kan kan?
MUNGKIN INI STARTING POINT. SUDAH TIBA MASANYA. LETS MOVE FORWARD. O ALLAH, PLEASE GUIDE ME :'(
p/s : tolong jangan annoy dengan segala post duka lara penuh perasaan. berperasaan lebih orang kata.
No comments:
Post a Comment